Van 2016 tot 2023 was het in Nederland mogelijk om tijdelijke huurcontracten af te sluiten. De maximale verblijfsduur bij zo’n contract was twee jaar. Het doel van de introductie van deze tijdelijke huurcontracten was het functioneren van de woningmarkt te bevorderen. Wat zijn precies de effecten hiervan geweest? Dat onderzoeken Maureen Lankhuizen en Jan Rouwendal in een artikel getiteld ‘Rental Contract Liberalisation in The Netherlands: Effects on Rents, Vacancy Rates and Residential Mobility’, dat recent gepubliceerd is in De Economist.
Negatieve publiciteit
De wet is nogal negatief in het nieuws geweest vanwege de negatieve aspecten van kortlopende huurcontracten, en uiteindelijk onder veel maatschappelijke druk afgeschaft. De resultaten van de onderzoekers laten echter zien dat er ook een belangrijk positief effect optrad in de vorm van toegenomen vrijwillige verhuismobiliteit van huurders met contracten van andere aard.
Volledige referentie:
Lankhuizen, M., Rouwendal, J. (2024). Rental Contract Liberalisation in The Netherlands: Effects on Rents, Vacancy Rates and Residential Mobility, De Economist 172: pag. 257–290. Lees het artikel >>>
Januari 2025