De kwaliteit van sociale huurwoningen laat nogal eens te wensen over volgens een reportage van de NOS en regionale omroepen. Grote investeringen door woningcorporaties zijn dus noodzakelijk en staan op de planning. Vanaf 2007 tot 2012 hebben de overheid en woningcorporaties echter ook al ruim 1 miljard extra geïnvesteerd in de 83 slechtste wijken van Nederland, de zogenaamde Krachtwijken. Het grootste gedeelte van dit geld werd besteed aan het opknappen van sociale huurwoningen. Het opknappen van sociale huurwoningen is niet alleen gunstig voor de bewoners zelf, maar heeft ook positieve uitstralingseffecten naar omwoners.
Volgens een studie van het Sociaal Cultureel Planbureau heeft het Krachtwijkenprogramma niet of nauwelijks invloed gehad op de leefbaarheid en aantrekkelijkheid van deze wijken. Uit onderzoek van economen Hans Koster en Jos van Ommeren blijkt echter het tegengestelde: investeren in Krachtwijken, het ‘Krachtwijkenbeleid’, heeft wel degelijk positieve effecten. Gekeken naar vergelijkbare wijken zijn de huizenprijzen van koopwoningen gestegen, en staan deze huizen minder lang te koop.
De huizenprijs en verkooptijd worden beschouwd als goede maatstaven voor de aantrekkelijkheid van een buurt: als mensen een buurt aantrekkelijk vinden, willen ze meer voor een huis betalen en zullen verkopers hun huis waarschijnlijk sneller kwijtraken. Krachtwijken zijn dus aantrekkelijker geworden door de investering. “Dat kan nooit vervelend zijn voor de bewoners”, aldus Hans Koster.
Omliggende woningen profiteren van renovaties
Een typische Krachtwijk is de Rotterdamse wijk Spangen. “Daar zijn veel nieuwe woningen gebouwd en vervallen sociale huurwoningen opgeknapt. De renovatie van het historische Justus van Effencomplex is daar een mooi voorbeeld van. Van nieuwe of gerenoveerde huurwoningen profiteren omliggende koopwoningen ook weer. De gehele omgeving is prettiger geworden en dat leidt tot hogere prijzen.” Het blijkt dat de totale stijging in waarde van koopwoningen in Krachtwijken ongeveer een half miljard Euro bedraagt.
De economen hebben gekeken naar de verandering in huizenprijzen en verkooptijden van koopwoningen. Dat hebben ze voor en na 2007 gedaan, het moment van investeren in Krachtwijken. Koster: “Die veranderingen hebben we vergeleken met nagenoeg identieke koopwoningen in vergelijkbare buurten. Zo konden we vaststellen dat het Krachtwijkenbeleid de verklaring is en konden we andere verklaringen uitsluiten. Zo weten we dat de verandering in huizenprijzen niet komt door de crisis op de huizenmarkt of bepaalde demografische trends.” In Krachtwijken zijn de prijzen dus sneller gestegen dan in gewone wijken door het Krachtwijkenbeleid.
Dit is een re-post van urbaneconomics.nl
Lees het volledige paper “Place-based policies and the housing market”